Dezer dagen gaan gesprekken en vragen vaak over omgaan met veranderingen, herijking van strategieën, bedrijfsmodellen, groeien en doorgaan en ‘hoe dan’. Door alles wat om ons heen gebeurt zijn het hele complexe worstelingen die bedrijven en leidinggevenden meemaken. Eerder schreef ik een blok over radicale veranderingen als gevolg van de Covid-pandemie, nieuwe informatietechnologieën, het klimaat, de energietransitie. Alsof dat niet genoeg was, komt daar boven op de Russisch-Oekraïense oorlog met alle gevolgen van dien (hoge energiekosten, toename faillissementen etcetera). Het wordt steeds complexer en het werk moet ondertussen doorgaan.
Hoe ga je hiermee om? Ik streef ernaar om complexe uitdagingen met eenvoudige modellen en oplossingen te benaderen, gericht op een positieve impact op de toekomst van leidinggevenden, medewerkers en organisaties.
Het blijft maatwerk, maar in grote lijnen hanteer ik een eenvoudig model als startpunt: orde->disorde->chaos->orde. De complexiteit wordt gevormd door de op elkaar volgende veranderingen. Het helpt om de disorde en choas objectief te benoemen en gefaseerd uit te werken, want daarmee wordt de impact op de lange termijn duidelijk. Maar ook de invloedsfeer van leidinggevenden. En ja, je doet zoiets met beleid en het kost tijd. Wat me opvalt (en wat te begrijpen is), is dat er defensief wordt gehandeld en dat heel vaak vergeten wordt om terug te grijpen op de basis, de missie/reden van bestaan en visie. Naar de wortels als het ware. Dat is uiterst belangrijk als veel zaken op wankelen staat, naast een stip op de horizon.
De rest is het (opnieuw) uitwerken en aanpassen van strategieën, bepalen van waarden, normen, voorkeuren, werkwijzen (zo zijn wij, zo willen wij het doen), mobiliseren van stakeholders. Maar altijd toekomstgericht en in contact met externe ontwikkelingen en de impact daarvan op de bedrijfsvoering.
Meer weten? Neem contact op.
Asha Kalijan
